પોસ્ટ્સ

ડિસેમ્બર, 2019 માંથી પોસ્ટ્સ બતાવી રહ્યું છે

મોડર્ન ઉત્ક્રાંતિ

હું જ્યાં રહું છું એ બિલ્ડીંગ માં શરૂઆતમાં કોઈ છોકરાઓને બોલિંગ નોહતી આવડતી. હું એ બાળકો સાથે ક્યારેક ક્રિકેટ રમતો અને એમને જરૂરી એવી ટીપ્સ આપતો. થયું એમ કે એ બાળકો હાલ અત્યારે એટલા સારા બોલર અને બેટ્સમેન બની ગયા છે કે હવે સોસાયટીનું નુકશાન થવા માંડ્યું છે. એક છોકરો એટલી ફાસ્ટ બોલિંગ નાખતા શીખી ગયો છે કે જો વિકેટ કીપર એનો બોલ ન પકડી શકે એટલે પાર્કીંગમાં પડેલી ગાડીઓ જેણે રમવાની તમામ જગ્યાઓ હડપી લીધી છે એને આવીને વાગે. થોડા દિવસ પહેલા થયું પણ એવું. પેલા એ બોલ નાખ્યો અને વિકેટ કીપરને ખબર જ ન પડી કે બોલ ક્યારે નીકળી ગયો અને ગાડીના કાંચ પર લાગ્યો અને તુટ્યો. હવે સોસાયટીની મીટીંગ થઇ અને તમામ છોકરાઓનું ક્રિકેટ ઉપરાંત ફૂટબોલ જેવી રમતો જેના લીધે એમની કિંમતી ગાડીઓનું અથવા સોસાયટીનું નુકશાન થઇ શકે છે એ બધી રમતો પર સમ્પૂર્ણ રીતે પ્રતિબંધ લગાવવામાં આવ્યો. આજે એ બીલ પાસ થયા ને બે દિવસ નીકળી ગયા છે અને હું જોવું છું કે એ દરેક છોકરાઓ જે ફાસ્ટ બોલર હતા એ ટોળું વળી ને ટીકટોકનાં વિડિયોઝ બનાવી રહ્યા હતા. એ જ ફાસ્ટ બોલર છોકરીની જેમ ચાલવાનું ટ્રાય કરતો હતો. અને અત્યારના માં-બાપ પણ એટલા બધા પ્રોટેક્ટી

દેશ કઈ રીતે ડૂબી રહ્યો છે?

એક ગામ હતું લોકો શાંતિથી પોતાની રોજીરોટી કમાતા અને ખાતા અને શાંતિથી જીવન જીવતા. પ્રકૃતિની અસીમ કૃપા હતી એ ગામ પર. ત્યાં કોઈક આવ્યું એ ગામમાં અને લોકો ને સમજાવ્યું કે તમારા ગામમાં તો શહેર ને જોડતો કોઈ રસ્તો જ નથી. તમે બધા શું કરો છો? તમે ગરીબ છો દલિત છો એટલે તમને શહેર થી અલગ રાખવામાં આવ્યાં છે. ગામમાંથી એક બે જાણ બોલ્યા કે અમે સુખી છીએ અને મેજોરીટી ને એમની પેલાની વાત સાચી લાગી. લોકો ને એહસાસ થયો કે એ શહેર નાં લોકો ની બરાબરી માં ગરીબ અને અશિક્ષિત છે. એટલે એ લોકો એ સરકારને વાત કરી. સરકારે પેલા વાત સાંભળી ન સાંભળી બે ત્રણ વર્ષ પછી રસ્તો બનાવી દીધો... હવે ગામની સ્થિતિ બદલાની. ગામનાં વધુ હુશિયાર માણસે આખો ધંધો પોતાના ખભે લઇ લીધો અને પેલા મળતા હતા એનાથી એક રૂપિયો ઓછો આપવા લાગ્યો. કારણકે હવે એને શહેર આવવું જવું આસાન હતું. અમને આમ દરેક લોકો પોતાના બાળકોને શિક્ષિત કરાવવા લાગ્યા અને એક સમય એવો આવ્યો કે ગામમાંથી દરેક બાળકો શેરમાં સ્થાયી થયા. અને ગામ રઝળી પડ્યું. લોકો ભૂખે મરવા લાગ્યા. કારણકે હવે ત્યાં ખેતી કરવા યોગ્ય કોઈ યુવાન હતો જ નહીં. હવે એ જ વ્યક્તિ પાછો ત્યાં આવે છે એ ગામમાં અને

भीतर से वार्तालाप?

सोचता हूं कि भीतर से प्रेम करना और उसके ही संग रहना आखिर होता क्या है? पर अब में समझ पा रहा हु की, इंसान इसीलिए इंसान है कि वह अपनी पांचो इन्द्रियों का उपयोग करते रहता है। और सबसे जरूरी बात यह है की किसी न किसी तरीके से वह वार्तालाप में रहना चाहता है जिससे वह संतुष्ट और सर्जन करता रहे। मैन कल ही स्वामी सच्चिदानंद जी का एक व्याख्यान सुना और उन्होंने एक सुंदर बात कही थी, की सर्जन शक्ति किसीके दबाव से या किसीके पढ़ाए खिल नहीं सकती है। सर्जन शक्ति जो कालिदास, मीरा, तुलसीदास, ग़ालिब, शेक्सपियर और अन्य महान व्यक्तिओ की थी वह तो कैसे भी करके पाई ही नहीं जा सकती है क्योंकि सर्जन शक्ति ईश्वरीय देन होती है और वह सिर्फ आपके भीतर से ही स्फुरित हो सकती है। इसीलिए इश्वरकी दी हुई असीम संभावनाओको समझने के लिए ईश्वर के समीप जाना जरूरी हो जाता है जिसे आध्यात्मिकता कहते है जो आपके अपने भीतर से मिलवाने की एक कोशिश करता है। प्रेम, ओर चोंट, ही ईश्वर के समीप ले जा सकती है। #कमलम