મીઠું

સૌરાષ્ટ્રના જુનાગઢ પાંહે એક ગામમાં ઉદાર એવા રામજી શેઠ રહે, અને એના જીવ જેટલી જ મોટી એની પેઢી. એમને 4 દીકરા ને 3ના ઘર બંધાયેલા અને સૌથી નાનાનું બાકી. વર્ષો નીકળી ગયાં પણ નાના દિકરાનું ક્યાંય ગોઠવાતું નહોતું..

એજ ગામની સરકારી શાળા ના મોટાં માસ્તર. ઈ ભણાવે સીધુ ને બોલે આડું.

એકવાર સાંજે સંધ્યા પતાવીને માસ્તર શેઠની પેઢીએ જઈને બેઠાં..

------

શેઠ : આવો આવો સાહેબ...પધારો પધારો... 

માસ્તર : કેમ છો રામજીલાલ...!

શેઠ : ઠાકોરજીની કૃપા...હો...! સાહેબ એક વાત કરું. ઘણા વખતની એક મૂંઝવણ છે... કોઈ ડાયા માણહ ને જ કરાય એટલે તમને કરું... 

માસ્તર : અરે અરે...બોલો બોલો શેઠ, શું થયું ઈ કયો...

શેઠ : થવા માં તો શું થવાનું છે અમને. ઠાકોરજીની ઘણીયે કૃપા છે. ૪૦૦ની વીઘા ખેતી, મોટી જીનીંગ મિલ છે, જેતપુરમાં સાડીના બે કારખાના.... મોટા બે ય દીકરા ઈ સંભાળે છે... ત્રીજા નંબરનો આયા પેઢી એ આવે છે. આટલી બધી જાહોજલાલી, અન્નપુર્ણા જેવી વહુ દીકરીઓ અને આ હવેલી....! આટલું બધું હોય ને સૌથી સાથી નાના ના માંગા આવે પણ ક્યાય કોઈ ગોઠવાતા નથી. કોને ખબર હું ઘટે છે...!

જેવું શઠે પતાવ્યું ત્યાં તરતજ માસ્તર બોલ્યા....

માસ્તર : શેઠ!, મીઠું ઘટે છે મીઠું....

------

:P

શેઠ પછી બધુય હમજી ગયા....

પૂર્ણવિરામ

- કમલ ભરખડા

ટિપ્પણીઓ

વાંચકોને ખુબ જ ગમેલી પોસ્ટો

શાહબુદ્ધિન રાઠોડ માર્ગ

શિક્ષણ અને ખાનગીકરણ

દેહવ્યાપાર અને મજબુર સ્ત્રીઓ

સમજોતા એક્સપ્રેસ

ગુજરાતી ફિલ્મ ઇન્ડસ્ટ્રીમાં એમના તારલાઓની ખોટ

સામ, દામ, દંડ અને ભેદ

પાક સોબાના

ભારત, એક મહાન દેશ (?)

દુધાળા પશુઓ અને ભારત

પ્રાચિન હિંદુત્વ થી હાલનો હિંદુવાદ